
Arthur P.Adams
(1847-1925, zie foto links) was een methodistenpredikant in Beverly,
Massachusetts. Onder invloed van Charles Taze Russell, de latere
voorman van de Jehovah's Getuigen, die in New England lezingen gaf,
ontwikkelde hij afwijkende inzichten t.a.v. de bijbelse eschatologie en
de door Christus bewerkte verzoening. Dit leidde er toe dat hij als
predikant werd afgezet, hoewel zijn gemeente het met dat van hogerhand
opgelegde besluit niet eens was en er zich fel tegen verzette. Adams
startte het tijdschrift The Spirit of The Word,
dat tussen 1885 en 1925 in de Verenigde Staten werd uitgegeven. Aan dat
blad is onderstaande reeks artikelen ontleend. Na zijn dood zouden zijn
geschriften verloren zijn gegaan, ware het niet dat een abonnee van
zijn tijdschrift het materiaal heeft gebundeld en opnieuw uitgegeven.
Adams' aanvankelijke bewondering voor Russell was gebaseerd op
het bijbels gehalte van diens lezingen. Van de latere
ontwikkeling van het Wachttorengenootschap had hij echter een afkeer. Klik met de linker muisknop op de onderstreepte tekst indien u een artikel wilt "downloaden".De werkelijke basis van de verlossing God
"werkt in alles naar de raad van Zijn wil" (Efeze 1:11), ook in
dingen die wij kwaad achten, om al zijn schepselen uiteindelijk te
vervolmaken. In ons eigen leven moeten wij - net als Job - leren om
niet alleen het goede van God aan te nemen maar ook het kwade (Job
2:10). De rol van het kwaad Volgens
de Bijbel zijn alle dingen uit God. Hij schept ook het kwaad, Hij zendt
het, Hij openbaart zich erin, Hij gebruikt het ten goede - de
uiteindelijke afloop is een triomf van waarheid, gerechtigheid en
goedheid ! De verzoening Christus
stierf niet om de gramschap van een toornig God af te wenden. Hij
stierf om ONS van vijanden in vrienden te veranderen en ons Gods liefde
te tonen (Romeinen 5:8, 1 Johannes 4:9-10). Christus verzoent niet
God met ons, maar ons met God (en met elkaar). Bijbelse termen Uit
allerlei bijbelse begrippen (verzoening, zoenmiddel, voorspraak,
verlossing, losprijs, gekocht en betaald) blijkt, dat Jezus
niet in onze plaats is gestorven. Hij stierf VOOR ons en VOOR onze
zonden. Om ons van zonden te reinigen en ons uit de greep van de zonde te bevrijden.Waartoe is Christus gestorven? Christus
stierf om voor stervelingen een weg ten leven te banen, als
Leidsman en Voleinder van het geloof. Om de losprijs te betalen voor
ons allen, d.w.z. ons vrij te kopen van de slavernij aan de
vergankelijkheid (1 Timotheüs 2:6). En om het karakter van God aan ons
te openbaren. Verzoening in de wet Uit
de typen en schaduwen van de mozaïsche wet blijkt dat Jezus niet de
straf voor de zonde in onze plaats heeft gedragen, zoals de traditie
leert, maar dat Hij de zonde zelf wegneemt. Verzoening van het alDe
verzoening die Jezus heeft bewerkt, zal de hele mensheid ten goede
komen. Het heeft God immers behaagd om door Hem het al met zich te
verzoenen (Kolossenzen 1:19-20). De genade door Christus is véél
overvloediger dan de veroordeling door Adam (Romeinen 5:15-21). Het oordeel Dat
God de wereld zal oordelen in gerechtigheid is geen jobstijding
maar een goed bericht. De psalmdichters noemen de oordeelsdag een
dag van vreugde, waarbij de schepping uitbarst in gejubel. De Schepper
laat Zijn schepping niet aan haar lot over, maar zal alles
volmaakt rechtzetten. De proeftijd Niet
mensen bepalen hun eeuwige bestemming maar God bepaalt die. Ons
aardse bestaan is een periode van training voor onze taak in de
toekomst. God is de Redder van alle mensen (1
Timotheüs 4:10). Hij wil dat alle mensen behouden worden en tot
erkentenis der waarheid komen (1 Timotheüs 2:4).
Uiteindelijk zal elke knie zich (vrijwillig) buigen en zal elke tong
(van harte) belijden dat Jezus Heer is (Filippenzen 2:9-10, Jesaja
45:23). Velen zullen dat pas na het toekomstig oordeel doen.
Terug naar de startpagina