Arthur P Adams

Arthur P.Adams (1847-1925, zie foto links) was een methodistenpredikant in Beverly, Massachusetts. Onder invloed van Charles Taze Russell, de latere voorman van de Jehovah's Getuigen, die in New England lezingen gaf, ontwikkelde hij afwijkende inzichten t.a.v. de bijbelse eschatologie en de door Christus bewerkte verzoening. Dit leidde er toe dat hij als predikant werd afgezet, hoewel zijn gemeente het met dat van hogerhand opgelegde besluit niet eens was en er zich fel tegen verzette. Adams startte het tijdschrift The Spirit of The Word, dat tussen 1885 en 1925 in de Verenigde Staten werd uitgegeven. Aan dat blad is onderstaande reeks artikelen ontleend. Na zijn dood zouden zijn geschriften verloren zijn gegaan, ware het niet dat een abonnee van zijn tijdschrift het materiaal heeft gebundeld en opnieuw uitgegeven. Adams' aanvankelijke bewondering voor Russell was gebaseerd op het bijbels gehalte van diens lezingen. Van de latere ontwikkeling van het Wachttorengenootschap had hij echter een afkeer.

Klik met de linker muisknop op de onderstreepte tekst indien u een artikel wilt "downloaden".

De werkelijke basis van de verlossing
God "werkt in alles naar de raad van Zijn wil" (Efeze 1:11), ook in dingen die wij kwaad achten, om al zijn schepselen uiteindelijk te vervolmaken. In ons eigen leven moeten wij - net als Job - leren om niet alleen het goede van God aan te nemen maar ook het kwade (Job 2:10).

De rol van het kwaad
Volgens de Bijbel zijn alle dingen uit God. Hij schept ook het kwaad, Hij zendt het, Hij openbaart zich erin, Hij gebruikt het ten goede - de uiteindelijke afloop is een triomf van waarheid, gerechtigheid en goedheid !

De verzoening
Christus stierf niet om de gramschap van een toornig God af te wenden. Hij stierf om ONS van vijanden in vrienden te veranderen en ons Gods liefde te tonen (Romeinen 5:8, 1 Johannes 4:9-10). Christus verzoent niet God met ons, maar ons met God (en met elkaar).

Bijbelse termen
Uit allerlei bijbelse begrippen (verzoening, zoenmiddel, voorspraak, verlossing, losprijs, gekocht en betaald) blijkt, dat Jezus niet in onze plaats is gestorven. Hij stierf VOOR ons en VOOR onze zonden. Om ons van zonden te reinigen en ons uit de greep van de zonde te bevrijden.

Waartoe is Christus gestorven?
Christus stierf om voor stervelingen een weg ten leven te banen, als Leidsman en Voleinder van het geloof. Om de losprijs te betalen voor ons allen, d.w.z. ons vrij te kopen van de slavernij aan de vergankelijkheid (1 Timotheüs 2:6). En om het karakter van God aan ons te openbaren.

Verzoening in de wet
Uit de typen en schaduwen van de mozaïsche wet blijkt dat Jezus niet de straf voor de zonde in onze plaats heeft gedragen, zoals de traditie leert, maar dat Hij de zonde zelf wegneemt.

Verzoening van het al
De verzoening die Jezus heeft bewerkt, zal de hele mensheid ten goede komen. Het heeft God immers behaagd om door Hem het al met zich te verzoenen (Kolossenzen 1:19-20). De genade door Christus is véél overvloediger dan de veroordeling door Adam (Romeinen 5:15-21).

Het oordeel
Dat God de wereld zal oordelen in gerechtigheid is geen jobstijding maar een goed bericht. De psalmdichters noemen de oordeelsdag een dag van vreugde, waarbij de schepping uitbarst in gejubel. De Schepper laat Zijn schepping niet aan haar lot over, maar zal alles volmaakt rechtzetten.

De proeftijd
Niet mensen bepalen hun eeuwige bestemming maar God bepaalt die. Ons aardse bestaan is een periode van training voor onze taak in de toekomst. God is de Redder van alle mensen (1 Timotheüs 4:10). Hij wil dat alle mensen behouden worden en tot erkentenis der waarheid komen (1 Timotheüs 2:4). Uiteindelijk zal elke knie zich (vrijwillig) buigen en zal elke tong (van harte) belijden dat Jezus Heer is (Filippenzen 2:9-10, Jesaja 45:23). Velen zullen dat pas na het toekomstig oordeel doen.