Dwaalleraar

Volgens het "Kunstwoordenboek" van P.Weiland (1824) is dwaalleer: "onregtzinnigheid, afwijking van de leer der kerk" (pagina 197). Een "dwaalleraar" is een mens die een dwaalleer verkondigt, en "dwaalleer" is een opvatting die afwijkt van het orthodoxe standpunt.  

Christenen gebruiken de term "dwaalleraar" dikwijls, maar de Bijbel doet dat niet. Daar vinden we de uitdrukking "valse leraars" (2 Petr. 2:1). "Vals" betekent in dit verband niet: boosaardig  of gemeen, maar: onecht. Het Nieuwe Testament waarschuwt voor pseudodidaskaloi. Personen die zich uitgeven voor rabbijnen, maar het in werkelijkheid niet zijn. Petrus en Judas richtten zich tot een Joods publiek (vgl. 1 Petr.1:1), en binnen het Jodendom wordt met een "leraar" een rabbijn bedoeld. "Nepleraars" zouden ontkennen dat de Opgestane Heer de Messias is (2 Petr. 2:1), en veel aanhang verwerven (2 Petr. 2:2). In allerlei passages van het NT (Judas:3-16, 1 Joh. 2:18-27, 1 Joh. 4:1-6, 2 Joh.:7-11) wordt over deze mensen gesproken. Vanwege hun optreden zou "de weg der waarheid [d.w.z. het geloof in Christus] worden gelasterd" (2 Petr. 2:2).  Ze zouden "een haastig verderf over zichzelf brengen" (2 Petrus 2:1).  De apostelen voorzegden wat er in de eerste eeuw ging gebeuren. Steeds minder Joden zouden nog geloven dat Jezus de Messias is. Volksmenners zouden prediken: "We moeten de Romeinen het land uitjagen"! Ze zouden "de heerschappij verachten" (2 Petrus 2:10) en hun volksgenoten "vrijheid" voorspiegelen (2 Petr. 2:19). In het jaar 66 brak er vanwege zulk gestook opstand uit. Toen is er een "haastig verderf" over de Judeeërs gekomen. Hun land werd door Romeinse legers overspoeld. De stad Jeruzalem en de tempel werden verwoest.

Op allerlei websites worden bekende Nederlanders bestempeld als "dwaalleraars". Zulke ontboezemingen zijn onjuist en volstrekt ongepast. Volgens de Bijbel is een dwaalleraar een persoon die ontkent dat Jezus de Messias is. De christenen die dwaalleraars worden genoemd, ontkennen dit beslist niet.

Medechristenen zijn volgens de Schrift geen dwaalleraars. Het zijn geloofsgenoten, al koesteren ze op bepaalde punten misschien andere opvattingen dan wij.         

Terug naar de startpagina